Lief dagboek,

Vandaag was hetzelfde als gisteren, op de plantage werken... Er waren mensen in het oerwoud gerent, die zijn niet meer terug gekomen. Ik zit er zelf ook aan te denken om weg te rennen maar ik ben er te zwak voor. Vandaag heb ik amper gegeten, 2 hapjes brood en een klein beetje water. Ik heb vandaag met mijn vriendin gesproken, we moesten natuurlijk wel doorwerken, anders werden we gestraft. We gaan dan heel vaak tussen de maïs zachtjes praten en hard werken natuurlijk. Er werden zelfs kinderen die 7 waren hiernaartoe gebracht, ze werden vaak geslagen omdat ze te uitgeput waren om te werken, het waren nog kleine, kwetsbare kinderen. Ik kon het niet aanzien hoe ze die kinderen straften maar we moesten wel kijken, anders werd je zelf ook gestraft. Dit was het voor vandaag. Hopelijk word het morgen beter, of wanneer dan ook, als het maar snel gebeurt.

Liefs Daphne

( Dit zijn 155 woorden )